Jak to się zaczęło
Historia West Highland White Teriera, podobnie jak nazwa rasy, rozpoczyna się w 1904r. wraz z powstaniem Kennel Clubu.Wiele wzmianek o niewysokim psie, który 'wkrada się do podziemnych nor, wypędza lisy, szopy, kuny i dzikie koty z ich siedlisk' możne znaleźć w książce Johna Lesley'a z 'Historia Szkocji’ z 1436 do 1561., gdzie wspomina się o niewysokim psie, który wkrada się do podziemnych nor, wypędza lisy, szopy, kuny i dzikie koty z ich siedlisk. Są również wspomniane w listach do Jamesa I z Anglii i VI ze Szkocji (1566-1625) w których pisze do Edynburga, pytając czy może dostać polowe tuzina tych ‘białych ziemnych norujących, albo terierów’ z Arygleshire, by być wysłanymi do króla Francji. Jest wiele przypuszczeń i niedomówień odnośnie rozwoju terierów, ale do początku 1800 roku jest mało, lub w ogóle brak jakichkolwiek spisanych dowodów, ze rasy, jakie znamy dziś rozpoczęły swoje powstawanie.
Osobniki rejestrowane w klubach były zdecydowanie jednymi z najwcześniejszych przedstawicieli i protoplastami rasy, jeśli nie pierwszymi wraz z Terierami ‘Poltallocha’ były podstawą i fundamentami dalszej hodowli. Ten typ był opisany przez kapitana Mackie, około 1891:’ Białe Poltallochy osiągają 16-20 lb. Zadziorny wygląd. Są bardzo aktywne, z białym włosem, są zwarte. Okrywa jest twarda, od jednego cala do dwóch długa poza głową gdzie jest krótsza, twarda i stercząca. Ciało jest pomiędzy zwartym, a długim, ale bardzo głębokie i stoi na krótkich o mocnej kości nogach, kończyny są proste o dobrym katowaniu, głowa długa, nos szeroki, często o cielistym kolorze, zęby ekstremalnie duże, jak na tak małego psa. Uszy są sterczące i pokryte krotka, jedwabista sierścią. Ogon dobrze osadzony, nieco zakrzywiony i noszony radośnie. Większość jest kremowo-biała, inne piaskowe lub białe z żółtymi albo kremowymi znaczeniami’. W tym opisie można zobaczyć początki wymagań wzorca dzisiejszego West Highland White Terrier`a.
Temperament
Westie jest inteligentnym psem kochającym towarzystwo człowieka, zarówno w domu jak i na zewnątrz. Ale mimo swojej miłości do ludzi, jest niezbyt przyjaźnie nastawiony do innych zwierząt i psów. Jeśli trzymasz w domu inne zwierzęta przedstawiaj ich sobie stopniowo i spróbuj nie sprawiać wrażenia, że pies jest odsunięty na dalszy plan. Pieski tej rasy są wesołe i ciekawskie. Zawsze będą chciały być w centrum uwagi. Uważa się, że ich przywiązanie do właściciela jest największe wśród wszystkich terierów. Dlatego mogą być zazdrosne i będą bronić swojej pozycji w rodzinie. Są bardzo popularną rasą z powodu ich wszechstronności. I jak większość terierów, psy te będą szczekać lub kopać, albo będą robić te dwie rzeczy jednocześnie. W ten sposób prezentują swoją dumę i uparty charakter. W pewnym momencie psy te muszą dać upust swojej wielkiej energii. Aby zniwelować niepożądane zachowania, westom należy zagwarantować codzienne spacery (potrzebne są lekcje chodzenia na smyczy, aby nie wyrywały się na wszystkie strony), aportowanie i dostęp do zabawek. Z racji tego, że psy te są bardzo aktywne, to potrzebują również dużo snu.
Tresura
Westie’ego w jednym zdaniu można opisać jako: „dużego psa zamkniętego w ciele mniejszego”. Cechy opisujące osobowość West Highland White Terriera to: odważny, inteligentny, śmiały, niezależny, wysoka samoocena i przede wszystkim upartość. Znając te cechy, możesz się przygotować do szkolenia psa. Jeżeli będziesz wymagał za dużo na raz, pies szybko rozwinie zachowanie instynktownego zdobywania przewagi, stając się agresywnym i apodyktycznym, co będzie skutkować kąsaniem i gryzieniem. Bez względu na inteligencję pieska trzeba zrozumieć jego asertywną naturę. Pozwoli to na uniknięcie niepożądanych zachowań. Przed rozpoczęciem szkolenia musisz zadać sobie pytanie: czy pies nie cierpi na brak towarzystwa, dyscypliny, aktywności lub ćwiczeń? Jeżeli brakuje mu chociaż jednego z wymienionej listy, to twój westie może zacząć rozrabiać w domu. Niektóre komendy są ważniejsze od pozostałych, przynajmniej na początku. West Highland White Terrier powinien znać co najmniej pięć podstawowych: „do nogi”, „siad”, „leżeć”, „zostań” i „do domu”. Połączenie poleceń „siad” i/lub „leżeć” z „zostań” jest bardzo korzystne, zwłaszcza w przypadku tak aktywnego, nastawionego pozytywnie do ludzi psa. Trzeba być pewnym siebie i pozytywnie nastawionym. Każda sesja treningowa musi zakończyć się poleceniem, które pies zna, nawet kiedy przez godzinę uczył się czegoś nowego.
West Highland White Terrier, jako bardzo aktywny pies, nie może dłużej usiedzieć w jednym miejscu. Jeżeli zostawimy go na cały dzień bez wcześniejszego zaspokojenia potrzeb ruchowych, to niestety może stać się bardzo destrukcyjny. Przejawiać się to będzie poprzez szczekanie, żucie, gryzienie, upartość. W najcięższych przypadkach niepoświęcanie mu odpowiedniej ilości czasu może doprowadzić do depresji.
Trzeba zaspokoić ich dzienną dawkę ruchu. Najlepiej gdybysmy mieli ogródek.
Decyzja o zakupie pieska tej rasy musi być dobrze przemyślana.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz